Η Θεσσαλονίκη πάντα ήταν πρωτοπόρα στους αγώνες, εθνικούς, πολιτικούς,κοινωνικούς συνδικαλιστικούς.
Μια τέτοια πρωτιά είχε καταγράψει και στις εκδηλώσεις "ξεσηκωμού" των αστυνομικών για ελεύθερη συνδικαλιστική έκφραση.
Ποιός μπορεί να ξεχάσει εκείνη την ιστορική συγκέντρωση στο Ε.Κ.Θ. και την πορεία του 1988, την Δ.Ε.Α.Β.Ε. το παράρτημα της Ε.Κ.Α, την 4η Διμοιρία των ΜΑΤ, τις διώξεις των πρωταγωνιστών συναδέλφων.
Ακόμη και μετά τον περιβόητο Νόμο 2265/94 για ελεύθερη συνδικαλιστική δράση των αστυνομικών, την ύπαρξη των δύο Σωματείων με τον ίδιο σκοπό και επωνυμία, τα οποία χρονικά συνέπεσαν όχι γιατί ήθελαν να εξυπηρετήσουν συμφέροντα, αλλά από την "δίψα" των συναδέλφων για αντιπροσωπευτικούς αγώνες, από την ανάγκη για εκσυγχρονισμό και εκδημοκρατισμό της Αστυνομίας.
Ποιός μπορεί να ξεχάσει τις Γενικές Συνελεύσεις που γεμίζαν ακόμη και γήπεδα, τις δυναμικές πορείες διαμαρτυρίας με συμμετοχή χιλιάδων συναδέλφων, γεμάτες πάθος και συνθήματα.
Πρώτη είδηση σε όλα τα μέσα και τις εφημερίδες!!!!!
Και πως στην διάρκεια του χρόνου ήρθε η καμπή, η χαλάρωση, η απαξίωση............το δυναμικό σωματείο της Θεσσαλονίκης, που στο παρελθον αποτελούσε παράδειγμα προς μίμηση για το σύνολο σχεδόν των σωματείων της χώρας, να έχει καταντήσει σήμερα παράδειγμα προς αποφυγή και να εισπράτει μόνο την χλεύη των άλλων μικροτέρων σωματείων που έχουν όμως λόγο, κάνουν παρεμβάσεις και έχουν παρουσία στους κρίσιμους αγώνες στον δρόμο, σε αντίθεση με το δικό μας που με χιλιάδες μέλη έχει σχεδόν μηδενική παρουσία, ακόμη και τα εκλεγμένα μέλη του δεν έχουν μια στοιχειώδη παρουσία, ούτε στις πορείες, ούτε στις γενικές συνελεύσεις, ούτε καν στα διοικητικά συμβούλια.
Το πιο μαχητικό σωματείο στο παρελθόν έχει καταντήσει σήμερα να κάνει γραφειοκρατικό συνδικαλισμό, γραφεοκρατική προσέγγιση των προβλημάτων, αναμασώντας και αναπαράγωντας τις ανακοινώσεις της Π.Ο.ΑΣ.Υ. και αν και όταν γίνεται και αυτό.
Συνάδελφοι όλοι έχουμε ευθύνη για αυτή την "κατρακύλα" του σωματείου, τα απλά μέλη που δεν ασκήσαν ουσιαστικό έλεγχο και κριτική στην διοίκηση που οι ίδιοι εξέλεξαν και την άφησαν μόνη της ......!!!!!
Τα εκλεγμένα μέλη του διοικητικού συμβουλίου και αντιπρόσωποι, που δεν μπορεσαν με την σειρά τους να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους που απορέουν με την εκλογή τους, με πρώτη και καλύτερη υποχρέωση να κάνουν τους απλούς συναδέλφους να αισθανθούν την ύπαρξη και παρουσία τους, ότι δεν είναι μόνοι τους, ότι υπάρχει παρούσα και δυνατή συνδικαλιστική εκπροσώπηση.
Όμως ποτέ δεν είναι αργά. Ειδικά τώρα!!!
Την χρονική αυτή συγκυρία, που όλα είναι υπό αμφισβήτηση και αίρεση, που τίποτα δεν είναι "σίγουρο" και καθημερινά χάνουμε ότι με κόπο και αγώνες κατακτήσαμε στο όνομα μιας οικονομικής κρίσης που η συμμετοχική μας ευθύνη είναι ελάχιστη, αλλά η συμμετοχή μας στον "λογαριασμό" αναντίστοιχα μεγάλη.
Πρέπει το συνδικάτο να ξαναγνωρίσει την παλιά του δυναμική και πρωτοπόρα πορεία, για να μπορέσει - και με την δική σου ενεργή συμμετοχή - να γίνει εμπόδιο σε όλους αυτούς που καθημερινά οδηγούν εμάς ως εργαζόμενους και τον Οργανισμό της Αστυνομίας στην εξαθλίωση και την απαξίωση.
Όλοι μαζί ενωμένοι, να σηκώσουμε την σημαία της Ελλάδος, την σημαία του Σωματείου ψηλά !!!!!
Α.Σ.Π.Α.
Μια τέτοια πρωτιά είχε καταγράψει και στις εκδηλώσεις "ξεσηκωμού" των αστυνομικών για ελεύθερη συνδικαλιστική έκφραση.
Ποιός μπορεί να ξεχάσει εκείνη την ιστορική συγκέντρωση στο Ε.Κ.Θ. και την πορεία του 1988, την Δ.Ε.Α.Β.Ε. το παράρτημα της Ε.Κ.Α, την 4η Διμοιρία των ΜΑΤ, τις διώξεις των πρωταγωνιστών συναδέλφων.
Ακόμη και μετά τον περιβόητο Νόμο 2265/94 για ελεύθερη συνδικαλιστική δράση των αστυνομικών, την ύπαρξη των δύο Σωματείων με τον ίδιο σκοπό και επωνυμία, τα οποία χρονικά συνέπεσαν όχι γιατί ήθελαν να εξυπηρετήσουν συμφέροντα, αλλά από την "δίψα" των συναδέλφων για αντιπροσωπευτικούς αγώνες, από την ανάγκη για εκσυγχρονισμό και εκδημοκρατισμό της Αστυνομίας.
Ποιός μπορεί να ξεχάσει τις Γενικές Συνελεύσεις που γεμίζαν ακόμη και γήπεδα, τις δυναμικές πορείες διαμαρτυρίας με συμμετοχή χιλιάδων συναδέλφων, γεμάτες πάθος και συνθήματα.
Πρώτη είδηση σε όλα τα μέσα και τις εφημερίδες!!!!!
Και πως στην διάρκεια του χρόνου ήρθε η καμπή, η χαλάρωση, η απαξίωση............το δυναμικό σωματείο της Θεσσαλονίκης, που στο παρελθον αποτελούσε παράδειγμα προς μίμηση για το σύνολο σχεδόν των σωματείων της χώρας, να έχει καταντήσει σήμερα παράδειγμα προς αποφυγή και να εισπράτει μόνο την χλεύη των άλλων μικροτέρων σωματείων που έχουν όμως λόγο, κάνουν παρεμβάσεις και έχουν παρουσία στους κρίσιμους αγώνες στον δρόμο, σε αντίθεση με το δικό μας που με χιλιάδες μέλη έχει σχεδόν μηδενική παρουσία, ακόμη και τα εκλεγμένα μέλη του δεν έχουν μια στοιχειώδη παρουσία, ούτε στις πορείες, ούτε στις γενικές συνελεύσεις, ούτε καν στα διοικητικά συμβούλια.
Το πιο μαχητικό σωματείο στο παρελθόν έχει καταντήσει σήμερα να κάνει γραφειοκρατικό συνδικαλισμό, γραφεοκρατική προσέγγιση των προβλημάτων, αναμασώντας και αναπαράγωντας τις ανακοινώσεις της Π.Ο.ΑΣ.Υ. και αν και όταν γίνεται και αυτό.
Συνάδελφοι όλοι έχουμε ευθύνη για αυτή την "κατρακύλα" του σωματείου, τα απλά μέλη που δεν ασκήσαν ουσιαστικό έλεγχο και κριτική στην διοίκηση που οι ίδιοι εξέλεξαν και την άφησαν μόνη της ......!!!!!
Τα εκλεγμένα μέλη του διοικητικού συμβουλίου και αντιπρόσωποι, που δεν μπορεσαν με την σειρά τους να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους που απορέουν με την εκλογή τους, με πρώτη και καλύτερη υποχρέωση να κάνουν τους απλούς συναδέλφους να αισθανθούν την ύπαρξη και παρουσία τους, ότι δεν είναι μόνοι τους, ότι υπάρχει παρούσα και δυνατή συνδικαλιστική εκπροσώπηση.
Όμως ποτέ δεν είναι αργά. Ειδικά τώρα!!!
Την χρονική αυτή συγκυρία, που όλα είναι υπό αμφισβήτηση και αίρεση, που τίποτα δεν είναι "σίγουρο" και καθημερινά χάνουμε ότι με κόπο και αγώνες κατακτήσαμε στο όνομα μιας οικονομικής κρίσης που η συμμετοχική μας ευθύνη είναι ελάχιστη, αλλά η συμμετοχή μας στον "λογαριασμό" αναντίστοιχα μεγάλη.
Πρέπει το συνδικάτο να ξαναγνωρίσει την παλιά του δυναμική και πρωτοπόρα πορεία, για να μπορέσει - και με την δική σου ενεργή συμμετοχή - να γίνει εμπόδιο σε όλους αυτούς που καθημερινά οδηγούν εμάς ως εργαζόμενους και τον Οργανισμό της Αστυνομίας στην εξαθλίωση και την απαξίωση.
Όλοι μαζί ενωμένοι, να σηκώσουμε την σημαία της Ελλάδος, την σημαία του Σωματείου ψηλά !!!!!
Α.Σ.Π.Α.