Η Ένωση στηρίζει τους δύο συναδέλφους – μέλη της, που αποσπασμένοι
στη Σαντορίνη προς ενίσχυση της τοπικής Υπηρεσίας και χωρίς να έχει υποβληθεί
οτιδήποτε εναντίον τους, τραυματισμένοι, τελικά τέθηκαν, σε διαθεσιμότητα για
το περιστατικό. Δυστυχώς, αφού δεν υπάρχει κάτι σε βάρος
τους και διαπράχθηκαν σοβαρότατα ποινικά αδικήματα εναντίον τους, σε
βαθμό κακουργήματος σύμφωνα με τη δικογραφία (ανθρωποκτονία), αμέσως το Α.Ε.Α
διέταξε τη διαθεσιμότητα, σύμφωνα με τις διατάξεις του πειθαρχικού δικαίου,
ενώ, όπως φαίνεται δεν υπάρχει άσκηση πειθαρχικής δίωξης εναντίον τους…
Αναφέρουμε ότι πρέπει το μέτρο της διαθεσιμότητας να ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΤΕΙ
ΓΕΝΙΚΑ για το σύνολο των αστυνομικών, γιατί, τις περισσότερες φορές, όπως
αποδεικνύεται, το μέτρο αυτό ήταν άδικο. Συγκεκριμένα πολλές φορές έπειτα από
διαθεσιμότητα οι συνάδελφοι είτε τιμωρούνται με κατώτερη πειθαρχική ποινή
(πρόστιμο ή επίπληξη) και όχι με ανώτερη ποινή είτε η πειθαρχική υπόθεση μετά
το πέρας της ΕΔΕ μπαίνει στο αρχείο. Στην υπόθεση αυτή δεν μπορούμε να κατανοήσουμε
τη ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΤΕΘΗΚΑΝ ΣΕ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ, ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ
ΑΣΚΗΣΗ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΗΣ ΔΙΩΞΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΦΑΣΗ.
Αποτέλεσμα: Ηθική, υπηρεσιακή, κοινωνική και οικονομική απαξίωση των
αστυνομικών και ταυτόχρονα το Δημόσιο χάνει τους υπαλλήλους του που είναι
επιφορτισμένοι με την ασφάλεια των πολιτών… ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΔΕΝ
ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙΤΑΙ ΜΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ. ΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΔΕΝ ΠΕΡΙΣΣΕΥΟΥΝ.
Η διάταξη του αρθ. 9 του Ν. 2800/2000 που αναφέρει ότι »ΤΟ
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΣΕ ΔΙΑΤΕΤΑΓΜΕΝΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ, ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ
ΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΑ Η ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ», γιατί δεν λαμβάνεται υπόψη σε αυτές τις
περιπτώσεις;
