Δημοσιευμένο:http://askapoasy.blogspot.gr
Η Ελληνική Αστυνομία έχει σαστίσει. Καθημερινά
έρχονται στο φως της δημοσιότητας αποκαλύψεις για διείσδυση του νεοναζιστικού
μορφώματος στον κρατικό μηχανισμό και ιδιαίτερα στις Αστυνομικές Υπηρεσίες στην
αρμοδιότητα και των οποίων ανήκει η προστασία της νομιμότητας. Μόνο που εκείνοι
που όφειλαν είκοσι έξι τώρα χρόνια να επαγρυπνούν, εφησύχαζαν ή αδιαφορούσαν ή
σκοπίμως δεν αντιδρούσαν. Εξάλλου, η Χρυσή Αυγή δεν ήταν μια κρυφή οργάνωση.
Βροντοφώναζε τα πιστεύω της. Όποιος δηλώνει ότι δεν
γνώριζε, δυστυχώς, δεν πείθει κανέναν και κυρίως τους, πλέον, δύσπιστους πολίτες αυτής της χώρας.
γνώριζε, δυστυχώς, δεν πείθει κανέναν και κυρίως τους, πλέον, δύσπιστους πολίτες αυτής της χώρας.
Είναι γεγονός
ότι η ισχυροποίηση της Χρυσής Αυγής δεν θα ήταν ποτέ δυνατή χωρίς την
καταστροφή που έχει επιφέρει το μνημόνιο στην ελληνική κοινωνία και την κρίση
του πολιτικού συστήματος. Μόνο μια κοινωνία σε κατάσταση σοκ, χωρίς σταθερά
σημεία αναφοράς και με πλήρη απώλεια προσανατολισμού θα μπορούσε να την
καταστήσει κοινοβουλευτικό κόμμα.
Μετά τις παραιτήσεις, τις μετακινήσεις
υψηλόβαθμων Αξιωματικών που υπηρετούσαν σε καίρια πόστα και την παραίτηση
υψηλόβαθμου στελέχους της ΕΥΠ, η Ελληνική Αστυνομία βγαίνει ξανά αμαυρωμένη και
οι προσπάθειες των εργαζομένων της να αποτινάξουν το στίγμα του φασισμού,
σαράντα χρόνια μετά την Χούντα, πέφτουν στο κενό.
Μνήμες, πεποιθήσεις και πολιτικά λάθη ή
παραλείψεις έχουν οδηγήσει τον Έλληνα Αστυνομικό να βιώνει πολύ συχνά από
μεγάλη μερίδα των συμπολιτών του την απόρριψη για το έργο και την προσφορά του.
Στο σύντομο παρελθόν, οι Αστυνομικοί και οι Αστυνομικές Υπηρεσίες ήταν ο
μόνιμος στόχος ακροαριστερών τρομοκρατικών οργανώσεων οι οποίες θεωρούσαν την
Ελληνική Αστυνομία υπαίτια για το τέλμα κοινωνίας. Στις επιθέσεις αυτές είχαμε αμέτρητους
τραυματισμούς αλλά και εν ψυχρώ δολοφονίες συναδέλφων μας. Επίσης, δεν είναι
λίγες οι φορές που οι Έλληνες Αστυνομικοί έχουν χρησιμοποιηθεί ως «σάκος του
μποξ» ανάμεσα στην εκάστοτε κυβέρνηση και σε εξαγριωμένους διαδηλωτές.
Πρέπει να γίνει κατανοητό προς κάθε κατεύθυνση
ότι η περιθωριοποίηση και ο στιγματισμός των Αστυνομικών μόνο κακό
κάνει στο έργο τους και στην κοινωνία. Οι Έλληνες Αστυνομικοί στην πλειοψηφία
τους είναι άνθρωποι με ευαισθησίες και οράματα. Γι’ αυτό άλλωστε επέλεξαν αυτό
το επάγγελμα το οποίο βασίζεται στην αλληλεγγύη και την αυταπάρνηση. Βεβαίως,
υπάρχουν και οι «άλλοι» Αστυνομικοί αυτοί που εκθέτουν το Σώμα, αλλά ακόμα και
σήμερα που κατηγορούνται συνάδελφοι μας για εμπλοκή σε παράνομες πράξεις και
συνδρομή στη δράση της Χρυσής Αυγής, πρέπει να είμαστε φειδωλοί μέχρι να
αποφανθεί η ελληνική Δικαιοσύνη.
Βέβαια, σε περίπτωση που αποδειχθεί από τα
ελληνικά δικαστήρια η δράση ή κάλυψη τους στις επιθέσεις της Χρυσής Αυγής και η
αντίθεση τους στα δημοκρατικά ιδεώδη που υπηρετεί η Ελληνική Αστυνομία, πρέπει
οι σχέσεις τους με την ΕΛ.ΑΣ. να διαρραγούν οριστικά και αμετάκλητα. Είναι
αδιανόητο σε μια σύγχρονη Δημοκρατία να εκτελούν χρέη εκπαιδευτών ή
πληροφοριοδοτών σε αυτούς που παραβιάζουν κάθε έννοια νομιμότητας και
δημοκρατίας.
Συνάδελφοι, είναι χρέος μας να αφυπνιστούμε! Η
κλεψύδρα έχει γυρίσει και ο χρόνος τελειώνει…
Καλούμε τα συνδικάτα να
σταματήσουν ως άλλοι Δον Κιχώτες να κυνηγούν ανεμόμυλους. Ο αληθινός κίνδυνος
είναι μέσα στο σπίτι μας και μας καταδυναστεύει. Ας σταματήσουν πλέον τις
ανακοινώσεις-μονολόγους και ας αφουγκραστούν τις ανάγκες του συναδέλφου που
αισθάνεται πιο μόνος και απεγνωσμένος από ποτέ! Ήρθε η ώρα της δράσης και της
απόδειξης ότι ο συνδικαλισμός δεν έχει καταλήξει σ’ ένα διακοσμητικό στοιχείο
αλλά είναι ζωντανός οργανισμός που ακόμα μάχεται. Αν συνεχιστεί η απάθεια και η
εσωστρέφεια αυτή τη φορά το λάθος θα είναι μοιραίο.
Καλούμε τους
συναδέλφους να πλησιάσουν και να πλαισιώσουν τα συνδικάτα. Όχι μόνο για να
οργανωθεί η δράση τους, αλλά γιατί ο συνδικαλισμός που απαξιώνεται από τον συνάδελφο
καθίσταται ανενεργός. Χωρίς τις παρατηρήσεις, τους προβληματισμούς και τα
παράπονα του κάθε Αστυνομικού δεν έχει λόγο ύπαρξης. Χωρίς τη συμμετοχή στις
δράσεις και τις κινητοποιήσεις των συνδικάτων είμαστε όλοι απροστάτευτοι γιατί
δεν εισακουγόμαστε.
Όσο και να μας
απαξιώνουν, ας συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε μόνοι μας.
Έχουμε ακόμα ο ένας
τον άλλον.
Αθήνα 1Οκτωβρίου 2013