Κύριε Υπουργέ, πρόσφατα
έχασε τη ζωή του ένας ακόμη αστυνομικός στην ώρα του καθήκοντος. Και υπάρχει
ένα ερώτημα μείζον, το οποίο έχει ως αφορμή τα ισχύοντα στις δυτικές χώρες, που
δεν μπορεί να τις κατηγορήσει κάποιος για έλλειψη δημοκρατίας. Σε αυτές (τις
περισσότερες τουλάχιστον) ο αστυνομικός έχει το πλεονέκτημα και ο εγκληματίας
το μειονέκτημα. Μόνο σε εμάς ισχύει το αντίθετο, με συνέπεια να υπάρχουν
δυσάρεστες καταστάσεις. Εκτιμάτε ότι με το παρόν καθεστώς όπου ο αστυνομικός
πρέπει πρώτα να δεχθεί επίθεση για να απαντήσει, προστατεύεται αποτελεσματικά
τόσο η κοινωνία όσο και οι ίδιοι οι αστυνομικοί;
Το ζήτημα το οποίο θίγεται
είναι όντως πολύ σημαντικό. Είναι αυτονόητο ότι θα πρέπει να υπάρχει ένα σημείο
ισορροπίας, που και την καταχρηστική άσκηση του δικαιώματος της οπλοχρησίας των
διωκτικών αρχών να αποτρέπει και το αγαθό της δημόσιας ασφάλειας να εξυπηρετεί.
Χρειάζεται χωρίς ιδεολογικές παρωπίδες και συμπλέγματα του παρελθόντος να
υπάρξει ένας ουσιαστικός δημόσιος διάλογος για το ζήτημα, το οποίο ρυθμίζεται
νομικά με Νόμο του 2003. Θα ήθελα, όμως, να σας υπενθυμίσω ότι και με το
υπάρχον νομικό πλαίσιο οι διωκτικές αρχές μπόρεσαν να εξουδετερώσουν το
τελευταίο εξάμηνο έξι επικίνδυνους κακοποιούς, οι οποίοι έθεσαν σε κίνδυνο τη
ζωή αστυνομικών. Οι αστυνομικοί δεν δίστασαν επίσης να κάνουν χρήση του όπλου
τους και σε άλλες περιπτώσεις, όπως στην περίπτωση της αποτροπής της απόδρασης
κακοποιών που βρίσκονταν προφυλακισμένοι στις φυλακές Τρικάλων, σε συνδυασμό με
τις αντίστοιχες ενέργειες των εξωτερικών φυλάκων.
Διαβάστε όλη την Συνέντευξη:http://www.minocp.gov.gr
