Θεσσαλονίκη, 28 Ιουλίου 2014 Αρ. Πρωτ.: 110/2014
Προς: 1) Αρχηγό της Ελληνικής Αστυνομίας Αντιστράτηγο κ. Δημήτριο ΤΣΑΚΝΑΚΗ 2)
Διευθυντή της Διεύθυνσης Νομικής Υποστήριξης Α.Ε.Α. Αστυνομικό Διευθυντή κ. Εμμανουήλ ΒΟΛΥΡΑΚΗ
Κοιν.: Π.Ο.ΑΣ.Υ.
Κύριε Αρχηγέ,
Κύριε Διευθυντά,
Βάσει του νομοθετικού πλαισίου, κατά την εφαρμογή του
Π.Δ. 394/2001 προβλέπεται το δικαίωμα
αυτοδίκαιης χρήσης των ημερήσιων
αναπαύσεων από τα μέλη της Ελληνικής Αστυνομίας, με την άμεση υποβολή αναφοράς
– γνωστοποίησης συγκεκριμένων ημερών προς την Υπηρεσία, στην περίπτωση που για
υπηρεσιακούς λόγους δεν χορηγηθούν τα δυο ρεπό εντός του χρονικού πλαισίου που
προβλέπει ο νόμος. Όμως κατά την ερμηνεία του Π.Δ. προκύπτουν τα κάτωθι
ερωτήματα:
ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ:
Α) Είναι σύννομη η πρακτική που ακολουθούν ορισμένες
Υπηρεσίες, οι οποίες χορηγούν μια μόνο ημερήσια ανάπαυση κατά τη 12η – 15η
ημέρα της δεύτερης εβδομάδας, παρότι κατά συμψηφισμό οφείλονται δυο ρεπό που
πρέπει να χορηγηθούν;
Β) Η χορήγηση μιας μόνο ημερήσιας ανάπαυσης, κατά τη
12η – 15η ημέρα της δεύτερης εβδομάδας συνεπάγεται την απώλεια του δικαιώματος
υποβολής αναφοράς – γνωστοποίησης, αμέσως μετά την παρέλευση του
δεκαπενθημέρου, για τη λήψη του ενός μόνο οφειλόμενου ρεπό;
Γ) Είναι σύννομη η αντιμετώπιση του ανωτέρω φαινομένου
υπό τις εξής ερμηνευτικές εκδοχές της σχετικής διάταξης;
- κατά
τη ρητή γραμματική διατύπωση του αρ. 1 παρ. 3 Π.Δ. 394/2001 προβλέπεται ότι το
αστυνομικό προσωπικό στο οποίο δεν χορηγήθηκαν οι ημερήσιες αναπαύσεις, μετά το
πέρας του δεκαπενθημέρου, κάνει, αυτοδικαίως, χρήση των οφειλόμενων ημερησίων
αναπαύσεων. Εκ της διατύπωσης της διάταξης συνάγεται ότι εφόσον έχει χορηγηθεί
μια εκ των δυο δικαιούμενων ημερήσιων αναπαύσεων κατά την 12η – 15η ημέρα, μετά
το δεκαπενθήμερο τα μέλη του αστυνομικού προσωπικού δύνανται άμεσα να
γνωστοποιήσουν την αυτοδίκαιη χρήση της δεύτερης ημερήσιας ανάπαυσης. Η
ερμηνεία αυτή προκύπτει από τη χρήση πληθυντικού αριθμού «…κάνει, αυτοδικαίως,
χρήση των οφειλόμενων ημερησίων αναπαύσεων...», χωρίς να εξαιρείται ρητά η
περίπτωση που το οφειλόμενο ρεπό είναι μόνο ένα. Συνεπώς, προς αντιμετώπιση της
ανωτέρω πρακτικής, η αυτοδίκαιη χρήση μιας ημερήσιας ανάπαυσης δεν αντιτίθεται
προς το γράμμα του νόμου και το μέλος της Ελληνικής Αστυνομίας δύναται να
γνωστοποιήσει τη χρήση της μιας οφειλόμενης ημερήσιας ανάπαυσης. Δυνάμει της
ανωτέρω ερμηνείας δεν παραβιάζεται ούτε ο σκοπός του νομοθέτη, καθώς
επιτυγχάνεται η υποχρέωση της χορήγησης των δυο ημερησίων αναπαύσεων κατά το
αυστηρό χρονικό πλαίσιο που θέτει ο νόμος, πλέον ότι προστατεύεται το προσωπικό
από την υπέρμετρη καταπόνηση, η οποία τυχόν συνεπάγεται την μείωση της
υπηρεσιακής απόδοσης και την έκθεση της Υπηρεσίας και των αστυνομικών υπαλλήλων
σε κινδύνους. Και
- με
δεδομένη την υποχρεωτική χορήγηση των ημερησίων αναπαύσεων, σύμφωνα με το αρ. 1
παρ. 3 Π.Δ. 394/2011, το δεύτερο ρεπό, εφόσον δεν χορηγείται εντός του
δεκαπενθημέρου δύναται να μεταφέρεται αυτοτελώς στην επόμενη εβδομάδα (τρίτη
εβδομάδα) και να χορηγείται με την ίδια διαδικασία. Ειδικότερα, σε περίπτωση
που την 12η, 13η, 14η, 15η ημέρα δοθεί μόνο μια ημερήσια ανάπαυση (το ρεπό της
πρώτης εβδομάδας), το δικαίωμα της δεύτερης ημερήσιας ανάπαυσης (από το ρεπό
της δεύτερης εβδομάδας) μπορεί να μεταφερθεί αυτοτελώς στην επόμενη εβδομάδα
(τρίτη εβδομάδα), αποτελώντας ως προς αυτή πρώτο από τα δυο ρεπό. Δηλαδή στο
τέλος της τρίτης εβδομάδας πρέπει να χορηγηθούν δυο ημερήσιες αναπαύσεις, μια
που προέρχεται από το ρεπό της δεύτερης εβδομάδας και μια που γεννήθηκε κατά τη
διάρκεια της τρίτης εβδομάδας.
Σας επισυνάπτουμε την γνωμάτευση της Νομικής Συμβούλου
της Ένωσής μας, κας Παναγιώτας Φαρμάκη για το εν λόγω ανακύψαν θέμα και
αναμένουμε τις θέσεις σας για το τόσο σημαντικό ζήτημα που αφορά το σύνολο του
αστυνομικού προσωπικού.
ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ
ΕΡΩΤΗΜΑ
(ΜΟΝΟ)
Η
Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης ζήτησε τη διατύπωση γνώμης σχετικά με
την νομική αξιολόγηση του ακόλουθου ερωτήματος και τη δυνατότητα σύννομης
αντιμετώπισης του ζητήματος που έχει ως κάτωθι:
- Εάν
το δικαίωμα της αυτοδίκαιης χρήσης των δυο ημερησίων αναπαύσεων των Αστυνομικών
Υπαλλήλων απόλλυται σε περίπτωση που η Υπηρεσία, όταν δεν χορηγείται η ημερήσια
ανάπαυση (ρεπό) την πρώτη εβδομάδα, κατά την οποία γεννάται το δικαίωμα λήψης
της, κατά τη δεύτερη εβδομάδα παρέχει μια ημερήσια ανάπαυση μεταξύ της 12ης και
15ης ημέρας, ώστε το αστυνομικό προσωπικό να μην μπορεί να κάνει χρήση της
αυτοδίκαιης χρήσης των δύο ρεπό, αμέσως μετά την παρέλευση και της δεύτερης
εβδομάδος.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σύμφωνα
με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, ήτοι τις διατάξεις του Ν. 1157/1981 "Περί
κυρώσεως της από 29.12.1980 Πράξεως Νομοθετικού Περιεχομένου περί καθιερώσεως
πενθημέρου εβδομάδας εργασίας των δημοσίων εν γένει Υπηρεσιών και ρυθμίσεως
συναφών θεμάτων και τροποποιήσεως διατάξεων αυτής" (Φ.Ε.Κ. Α' 126), τις
διατάξεις της υπ' αριθ. 14867 Φ.012.5/57 από 27.11.1981 κοινής απόφασης των
Υπουργών Προεδρίας της Κυβέρνησης και Δημόσιας Τάξης "Για την καθιέρωση
πενθήμερης εβδομάδας εργασίας επί του εν γένει προσωπικού και Υπηρεσιών του
Υπουργείου Δημόσιας Τάξης...." (Φ.Ε.Κ. Β' 719), αλλά και το Προεδρικό
Διάταγμα υπ’ αριθ. 394/2001 «Χρόνος εργασίας προσωπικού της Ελληνικής
Αστυνομίας» (Φ.Ε.Κ. Α' 274/3.12.2001) καθιερώνεται η υποχρεωτική πενθήμερη
εργασία του Αστυνομικού Προσωπικού της Ελληνικής Αστυνομίας, όπως αυτό
οριοθετείται με τον Ν. 2800/2000. Ως ημέρες ανάπαυσης θεωρούνται το Σάββατο και
η Κυριακή κάθε εβδομάδας, ωστόσο δύναται για υπηρεσιακούς λόγους να επιβληθεί
στους Αστυνομικούς Υπαλλήλους η παροχή εργασίας κατά την έκτη και έβδομη ημέρα
της εβδομάδας καθώς και σε ημέρες αργίας.
Στην
τελευταία περίπτωση γεννάται το δικαίωμα λήψης ημερήσιας ανάπαυσης, το οποίο
καθιερώνεται σύμφωνα με το αρ. 1 παρ. 3 του Π.Δ. 394/2001, το οποίο ορίζει τα
εξής «3. Κατ’ εξαίρεση όσων καθορίζονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου,
στο προσωπικό της Ελληνικής Αστυνομίας δύναται να επιβληθεί υποχρεωτική παροχή
εργασίας και πέραν του πενθημέρου την εβδομάδα, σύμφωνα με τις ισχύουσες
σχετικές διατάξεις, εφόσον οι υπηρεσιακές ανάγκες το επιβάλλουν κατά την κρίση
των διοικητών των οικείων Υπηρεσιών…
… Το προσωπικό μπορεί να διατίθεται σε υπηρεσία και
την Κυριακή, έβδομη ημέρα εργασίας, καθώς και άλλη ημέρα αργίας.
… Στις περιπτώσεις αυτές αφήνεται ελεύθερο υπηρεσίας,
για ανάπαυση (ρεπό) άλλη ημέρα τής εβδομάδας με κυλιόμενη σειρά, όταν είναι
δυνατή η τήρησή της.
… Η χορήγηση της ημερήσιας ανάπαυσης είναι υποχρεωτική
εντός της εβδομάδας που γεννάται το δικαίωμα λήψης της. Κατ’ εξαίρεση,
επιτρέπεται ο συμψηφισμός των ημερησίων αναπαύσεων σε διάστημα δύο εβδομάδων.
… Στις περιπτώσεις αυτές οι ημερήσιες αναπαύσεις
χορηγούνται εντός της εβδομάδας που γεννάται το δικαίωμα λήψης της τελευταίας
ημερήσιας ανάπαυσης.
… Το αστυνομικό
προσωπικό στο οποίο δεν χορηγήθηκαν οι ημερήσιες αναπαύσεις, σύμφωνα με όσα
ορίζονται στα προηγούμενα εδάφια, μετά το πέρας του δεκαπενθημέρου, κάνει,
αυτοδικαίως, χρήση των οφειλόμενων ημερησίων αναπαύσεων, κατόπιν αναφοράς –
γνωστοποίησης που υποβάλλει αμέσως στην Υπηρεσία του, για συγκεκριμένες ημέρες
τις οποίες ο διοικητής δύναται να διαφοροποιεί εντός της ιδίας εβδομάδας που
υποβλήθηκε η αναφορά, εφόσον συντρέχουν έκτακτες και απρόβλεπτες υπηρεσιακές
ανάγκες».
Από
το σύνολο των ανωτέρω νομοθετικών ρυθμίσεων διαπιστώνεται ότι σε περίπτωση
συνδρομής των όρων του νόμου η χορήγηση ημερήσιας ανάπαυσης τυγχάνει
υποχρεωτική, παρέχεται δε υπό την ακόλουθη κλιμάκωση: ως κανόνας τίθεται η
υποχρέωση χορήγησης της ημερήσιας ανάπαυσης εντός της εβδομάδας που γεννάται το
δικαίωμα λήψης της. Κατά εξαίρεση, σε περίπτωση συνδρομής υπηρεσιακών ή
οποιουδήποτε έτέρου λόγου εισάγεται η δυνατότητα του συμψηφισμού των ημερήσιων
αναπαύσεων σε διάστημα δυο εβδομάδων, οι οποίες λαμβάνονται εντός της εβδομάδας
στην οποία γεννήθηκε το δικαίωμα για τη λήψη της δεύτερης ημερήσιας ανάπαυσης.
Με άλλα λόγια, όταν δεν δίνεται ρεπό την πρώτη εβδομάδα, οι δυο ημέρες
ανάπαυσης, κατά συμψηφισμό, παρέχονται υποχρεωτικά την δεύτερη εβδομάδα, εκτός
εάν συντρέχουν σοβαροί υπηρεσιακοί λόγοι, εξαιτίας των οποίων δεν είναι δυνατή
η χορήγηση τους.
Στην
τελευταία περίπτωση προβλέπεται η υποχρεωτική χορήγηση των δυο ημερησίων
αναπαύσεων μετά το πέρας του δεκαπενθημέρου, με την άμεση υποβολή αναφοράς –
γνωστοποίησης του δικαιούχου προς την Υπηρεσία του. Η εν λόγω αναφορά δεν
συνιστά αίτηση του ενδιαφερομένου αλλά γνωστοποίηση προς την Υπηρεσία, των
συγκεκριμένων ημερών, που αναγράφονται ρητά στο κείμενο της αναφοράς, κατά τις
οποίες αυτοδικαίως το μέλος του αστυνομικού προσωπικού πρόκειται να κάνει χρήση
του δικαιώματος του. Με την υποβολή της εν λόγω γνωστοποίησης, δημιουργείται η
υποχρέωση χορήγησης των δυο ημερησίων ημερών αναπαύσεως στις ορισθείσες ημέρες,
με εξαίρεση την περίπτωση που προβλέπει ο νόμος, ο οποίος παρέχει τη δυνατότητα
στον εκάστοτε Διοικητή, όπως ορίσει διαφορετικές ημέρες από τις αναγραφόμενες
στην αναφορά, με αιτιολογημένη απόφαση, στην οποία αναγράφονται οι υπηρεσιακές
ανάγκες για την μεταβολή των ημερών ανάπαυσης.
Οι ως
άνω ρυθμίσεις τυγχάνουν διατάξεις αναγκαστικού δικαίου, μη δυνάμενες να
τροποποιηθούν κατά την ιδιωτική βούληση, ήτοι τα μέλη του Αστυνομικού
Προσωπικού δεν δύνανται να παραιτηθούν του εν λόγω δικαιώματος τους, καθώς
επίσης και η Διοίκηση δεν νομιμοποιείται να στερήσει τούτο από το αστυνομικό
προσωπικό. Η μη χορήγηση των ημερησίων αναπαύσεων εντός του αυστηρά τιθέμενου
χρονικού πλαισίου αντίκειται ευθέως προς τις διατάξεις του Π.Δ. 394/2001 και
αποτελούν αντικείμενο πειθαρχικού ελέγχου. Τούτο διότι εκτός από την παραβίαση
της γραμματικής επιταγής του νόμου επέρχεται και αντίστοιχη ρήξη στον σκοπό του
νομοθέτη, ο οποίος με τις εν λόγω διατάξεις επιδιώκει να προστατεύσει και να
διασφαλίσει τις υπηρεσιακές ανάγκες, καθώς με την τήρηση των ρυθμίσεων για την
ημερήσια ανάπαυση επιτυγχάνεται η αποφυγή υπέρμετρης καταπόνησης του προσωπικού
και η, ως εκ ταύτης, μείωση της υπηρεσιακής απόδοσης του.
Η
πρακτική που ακολουθούν ορισμένες Υπηρεσίες, οι οποίες, σύμφωνα με το τιθέμενο
ερώτημα στην παρούσα, χορηγούν μια ημερήσια ανάπαυση, μεταξύ της 12ης και 15ης
ημέρας της δεύτερης εβδομάδας, όταν δεν δίνεται το ρεπό την πρώτη εβδομάδα,
ώστε το αστυνομικό προσωπικό να μην μπορεί να γνωστοποιήσει την αυτοδίκαιη
χρήση των δύο ρεπό όταν περάσει το δεκαπενθήμερο, έρχεται σε ευθεία αντίθεση με
το γράμμα και το πνεύμα του Π.Δ. 394/2001. Τούτο διότι από τη γραμματική
διατύπωση του νόμου συνάγεται αδιαμφισβήτητα
ότι, εφόσον η Υπηρεσία επιλέξει να εφαρμόσει το χωρίο της διάταξης περί
χορήγησης, κατά συμψηφισμό, των δυο ρεπό κατά τη δεύτερη εβδομάδα, η χορήγηση
και των δυο αναπαύσεων (ρεπό) είναι υποχρεωτική κατά την εβδομάδα που γεννάται
το δικαίωμα λήψης της τελευταίας ημερήσιας ανάπαυσης. Συνεπώς, η χορήγηση ενός
μόνο ρεπό μεταξύ της 12ης και 15ης ημέρας της δεύτερης εβδομάδας συνεπάγεται
την παραβίαση του νόμου και περαιτέρω η εν λόγω πρακτική αποτελεί αντικείμενο
πειθαρχικού ελέγχου.
Η ως
άνω παραβίαση της νομοθεσίας δεν δύναται να δικαιολογηθεί ούτε με την επίκληση
του δημόσιου συμφέροντος, ήτοι με την επίκληση σοβαρών υπηρεσιακών αναγκών, η
κάλυψη των οποίων είναι αδύνατη λόγω του μειωμένου αστυνομικού προσωπικού σε
κάθε Υπηρεσία. Τούτο διότι ο σκοπός του νομοθέτη κατά τη θέσπιση των διατάξεων
αναγκαστικού δικαίου, που αφορούν στο χρόνο εργασίας του προσωπικού της
Ελληνικής Αστυνομίας υπήρξε ακριβώς η εξυπηρέτηση των υπηρεσιακών αναγκών, που
επιτυγχάνεται με την αύξηση της αποδοτικότητας του προσωπικού και την αποφυγή
της καταπόνησης του, η οποία συνεπάγεται τη μείωση της υπηρεσιακής απόδοσης.
Κατά συνέπεια, η υπό κρίση πρακτική των Υπηρεσιών δεν δύναται να αιτιολογηθεί
ούτε κατ’ επίκληση του δημοσίου συμφέροντος.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Συνοψίζοντας
τις ανωτέρω επισημάνσεις, σύμφωνα με τη διάταξη του αρ. 1 παρ. 3 Π.Δ. 394/2001,
η χορήγηση της ημερήσιας ανάπαυσης (ρεπό) είναι υποχρεωτική και χορηγείται
εντός της εβδομάδας που γεννήθηκε το δικαίωμα λήψης της. Σε εξαιρετικές
περιπτώσεις επιτρέπεται ο συμψηφισμός των ημερησίων αναπαύσεων σε διάστημα δύο
εβδομάδων και η χορήγηση και των δυο κατά τη δεύτερη εβδομάδα, κατά τη διάρκεια
της οποίας γεννάται το δικαίωμα λήψης του τελευταίου ρεπό. Σε περίπτωση μη
χορήγησης τους κατά το ανωτέρω διάστημα, μετά το πέρας του δεκαπενθημέρου ο
δικαιούχος γνωστοποιεί άμεσα την αυτοδίκαιη χρήση των ημερησίων αναπαύσεων, σε
συγκεκριμένες ημέρες, με την άμεση υποβολή αναφοράς προς την Υπηρεσία. Η
παραβίαση των υποχρεώσεων αυτών συνεπάγεται τον πειθαρχικό έλεγχο των υπευθύνων
για τη χορήγηση των ημερήσιων αναπαύσεων του Αστυνομικού Προσωπικού.
Όσον
αφορά στην πρακτική ορισμένων Υπηρεσιών να χορηγούν μια ημερήσια ανάπαυση,
μεταξύ της 12ης και 15ης ημέρας της δεύτερης εβδομάδας, ώστε το αστυνομικό
προσωπικό να μην μπορεί να κάνει χρήση της αυτοδίκαιης χρήσης των δύο ρεπό όταν
περάσει το δεκαπενθήμερο, αφενός τούτη συνιστά κατάφωρη παραβίαση των διατάξεων
του αρ. 1 παρ. 3 Π.Δ. 394/2001, υπαγόμενη σε πειθαρχικό έλεγχο, αφετέρου δε
δύναται να αντιμετωπισθεί με τις ακόλουθες ερμηνευτικές εκδοχές της υπό κρίση
διάταξης:
Α) κατά τη ρητή γραμματική διατύπωση του νόμου
προβλέπεται ότι το αστυνομικό προσωπικό στο οποίο δεν χορηγήθηκαν οι ημερήσιες
αναπαύσεις, μετά το πέρας του δεκαπενθημέρου, κάνει, αυτοδικαίως, χρήση των
οφειλόμενων ημερησίων αναπαύσεων. Εκ της διατύπωσης της διάταξης συνάγεται ότι
εφόσον έχει χορηγηθεί μια εκ των δυο δικαιούμενων ημερήσιων αναπαύσεων κατά την
12η – 15η ημέρα, μετά το δεκαπενθήμερο τα μέλη του αστυνομικού προσωπικού
δύνανται άμεσα να γνωστοποιήσουν την αυτοδίκαιη χρήση της δεύτερης ημερήσιας
ανάπαυσης. Η ερμηνεία αυτή προκύπτει από τη χρήση πληθυντικού αριθμού «…κάνει,
αυτοδικαίως, χρήση των οφειλόμενων ημερησίων αναπαύσεων...», χωρίς να
εξαιρείται ρητά η περίπτωση που το οφειλόμενο ρεπό είναι μόνο ένα. Συνεπώς,
προς αντιμετώπιση της ανωτέρω πρακτικής, η αυτοδίκαιη χρήση μιας ημερήσιας
ανάπαυσης δεν αντιτίθεται προς το γράμμα του νόμου και το μέλος της Ελληνικής
Αστυνομίας δύναται να γνωστοποιήσει τη χρήση της μιας οφειλόμενης ημερήσιας
ανάπαυσης. Δυνάμει της ανωτέρω ερμηνείας δεν παραβιάζεται ούτε ο σκοπός του
νομοθέτη, καθώς επιτυγχάνεται η υποχρέωση της χορήγησης των δυο ημερησίων
αναπαύσεων κατά το αυστηρό χρονικό πλαίσιο που θέτει ο νόμος, πλέον ότι
προστατεύεται το προσωπικό από την υπέρμετρη καταπόνηση, η οποία τυχόν
συνεπάγεται την μείωση της υπηρεσιακής απόδοσης και την έκθεση της Υπηρεσίας
και των αστυνομικών υπαλλήλων σε κινδύνους. Και
Β) με δεδομένη την υποχρεωτική χορήγηση των ημερησίων
αναπαύσεων, σύμφωνα με το αρ. 1 παρ. 3 Π.Δ. 394/2011, το δεύτερο ρεπό, εφόσον
δεν χορηγείται εντός του δεκαπενθημέρου δύναται να μεταφέρεται αυτοτελώς στην
επόμενη εβδομάδα (τρίτη εβδομάδα) και να χορηγείται με την ίδια διαδικασία.
Ειδικότερα, σε περίπτωση που την 12η, 13η, 14η, 15η ημέρα δοθεί μόνο μια
ημερήσια ανάπαυση (το ρεπό της πρώτης εβδομάδας), το δικαίωμα της δεύτερης
ημερήσιας ανάπαυσης (από το ρεπό της δεύτερης εβδομάδας) μπορεί να μεταφερθεί
αυτοτελώς στην επόμενη εβδομάδα (τρίτη εβδομάδα), αποτελώντας ως προς αυτή
πρώτο από τα δυο ρεπό. Δηλαδή στο τέλος της τρίτης εβδομάδας πρέπει να
χορηγηθούν δυο ημερήσιες αναπαύσεις, μια που προέρχεται από το ρεπό της
δεύτερης εβδομάδας και μια που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια της τρίτης εβδομάδας.
Επισημαίνεται
ότι οι ανωτέρω ερμηνευτικές προσεγγίσεις του αρ. 1 παρ. 3 του Π.Δ. 394/2001 δεν θεραπεύουν ούτε
μεταβάλλουν την πρωταρχική υποχρέωση της Υπηρεσίας για τη χορήγηση των
ημερησίων αναπαύσεων εντός του αυστηρού χρονικού πλαισίου που τίθεται από τις
διατάξεις του ως άνω Π.Δ. Συνιστούν απλώς μια διασταλτική ερμηνεία της υπό
κρίση διάταξης δημοσίας τάξης, προς την κατεύθυνση της προστασίας του σκοπού
του νομοθέτη, οι οποίες δύνανται να προβληθούν από τα μέλη του αστυνομικού
προσωπικού, ώστε να μην παραβιασθεί το δημοσίου δικαίου δικαίωμα τους στη λήψη
των ημερήσιων αναπαύσεων.
Θεσσαλονίκη,
21 Ιουλίου 2014
Η
Γνωμοδοτούσα Δικηγόρος
