Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014

Ταφόπλακα στις εκπαιδεύσεις της Δ.Α.Ε.Θ.

Με λύπη μας οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι ενώ αρχικά η Διοίκηση της ΔΕΑΘ μας δημιούργησε προσδοκίες για θετικές αλλαγές προς όφελος των συναδέλφων, μέχρι σήμερα μας έχουν διαψεύσει πλήρως. 
Ενώ είναι κοινώς αποδεκτό ότι η αποτελεσματικότητα και αρτιμέλεια των συναδέλφων που υπηρετούν στη ΔΑΕΘ είναι άμεσα εξαρτώμενη από την σωστή και επαρκή εκπαίδευσή τους
, για άγνωστους λόγους, εδώ και ένα μήνα, οι προβλεπόμενες συντηρητικές εκπαιδεύσεις των διμοιριών της ΥΑΤ και ΥΜΕΤ έχουν διακοπεί εντελώς, με απόφαση της Διοίκησης της ΔΑΕΘ. Όπως είναι λογικό, οι συνάδελφοι που υπηρετούν σ’αυτές έχουν θορυβηθεί και δυσαρεστηθεί. 
Σε μια από τις πιο μάχιμες Υπηρεσίες της Ελληνικής Αστυνομίας με αμέτρητους τραυματισμούς συναδέλφων και με διαρκή έκθεσή τους σε κινδύνους, ποιος είχε την ατυχή ιδέα να παρακάμψει τις ισχύουσες διαταγές και να πάρει πάνω του το βάρος της μη εκπαίδευσης των συναδέλφων της ΔΑΕΘ; 
Κι αυτό γιατί ενώ οι προϊστάμενες Υπηρεσίες διατάσσουν κανονικά κάθε μήνα οι συνάδελφοι των Διευθύνσεων Αστυνομικών Επιχειρήσεων Αθηνών και Θεσσαλονίκης να εκπαιδεύονται συντηρητικά, η Διοίκηση της ΔΑΕΘ αυτόβουλα αποφάσισε να μην συμμορφώνεται πλέον με τα διατασσόμενα και να διοικεί «κατά το δοκούν». Έτσι, θεωρείται σημαντικότερο από την προαναφερόμενη Διοίκηση να τοποθετεί π.χ. διμοιρίες για πρόληψη και φύλαξη σε διαδικασία τοποθέτησης πασσάλων της ΔΕΗ, ή διμοιρίες σε γνωστό φούρνο της πόλης, παρά να εκπαιδεύει τους συναδέλφους για να μπορούν να προστατευθούν και να προστατέψουν τρίτους όταν κριθεί αναγκαίο. Όλα αυτά ενώ οι μνήμες από τα επεισόδια στο Καυτατζόγλειο Στάδιο που είχε ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό δυο συναδέλφων μας, είναι ακόμα νωπές.
Οι Διευθύνσεις Αστυνομικών Επιχειρήσεων έχουν πολλές ιδιαιτερότητες, και η ιστορία έχει αποδείξει ότι μόνο όσοι προέρχονται από τα σπλάχνα της Υπηρεσίας αυτής  μπορούν να αφουγκραστούν τις ανάγκες του προσωπικού τους. 
Δεν ζητάμε να μας αποδοθούν τιμές για όσα προσφέρουμε, αλλά απαιτούμε να μην μας αφαιρούνται όσα δικαιούμαστε, και να μας επιστραφεί η χαμένη μας αξιοπρέπεια. 

ΑΣΠΑ