Η Ένωσή μας,
ως συνδικαλιστική οργάνωση για την προστασία των εργαζομένων Αστυνομικών από
οποιαδήποτε παραβίαση των εργασιακών δικαιωμάτων και συμφερόντων τους, σύμφωνα
με το Ν. 1264/1982, για το χθεσινό περιστατικό της απόδρασης κρατουμένου από τα
αστυνομικά κρατητήρια της Διεύθυνσης Ασφαλείας Θεσσαλονίκης καταγγέλλει τα εξής
και θέτει εύλογα ερωτήματα που πρέπει άμεσα να απαντηθούν, από τους υπεύθυνους:
Α) Η
παράγραφος 6 του άρθρου 66 του Π.Δ. 141/1991 ρητά ορίζει ότι «Στα αστυνομικά
κρατητήρια δεν επιτρέπεται η κράτηση υποδίκων ή καταδίκων που
προορίζονται για
Σωφρονιστικό Κατάστημα, με εξαίρεση τον απολύτως πριν τη μεταγωγή χρόνο και
εφόσον δεν είναι δυνατή η απευθείας μεταγωγή και παράδοση σ’ αυτό».
Επομένως,
παράτυπα ο κρατούμενος κρατούνταν στο αστυνομικό κρατητήριο, που προορίζεται
για σύντομη φύλαξη διάρκειας λίγων ωρών ή τουλάχιστον ημερών και συγκεκριμένα ο
ανωτέρω δράστης παρέμενε σ’ αυτά για χρονικό διάστημα πάνω από 20 ημέρες.
Β) Υπήρχαν
μόνο 4 Αστυνομικοί στη νυχτερινή βάρδια για τη φύλαξη 62 κρατουμένων και με
κρατητήρια τα οποία δεν είναι, όπως αναφέρθηκε, οργανωμένο Σωφρονιστικό
Κατάστημα - Φυλακή, δεν τηρούν τους όρους ασφαλείας, δεν έχουν κάγκελα και
πόρτες υψηλής ασφάλειας, δεν υπάρχει τουαλέτα σε κάθε κελί κτλ.
Γ) Η
παράγραφος 2 του άρθρου 172 με τίτλο «Ελευθέρωση Φυλακισμένου» του Ποινικού
Κώδικα ρητά ορίζει:
«Όποιος γίνεται από αμέλεια υπαίτιος κάποιας
από αυτές τις πράξεις τιμωρείται με φυλάκιση, αν ήταν για οποιονδήποτε λόγο
υπόχρεος να φυλάξει εκείνον που απέδρασε. Μένει εντελώς ατιμώρητος αν με δική
του προσπάθεια συλληφθεί, μέσα σε δεκαπέντε ημέρες, αυτός που απέδρασε».
Θέτουμε,
έπειτα από τα παραπάνω, τα εξής εύλογα ερωτήματα:
1)Εφόσον με
τα ανωτέρω, αλλά και από άλλες εκατοντάδες αναφορές, καταγγελίες, αναφορές - ερωτήσεις
στη Βουλή και γενικά έγραφα προς κάθε αρμόδια Αρχή, γίνεται εύκολα αντιληπτό,
ότι παράτυπα υπήρχε ο κρατούμενος στο αστυνομικό κρατητήριο, οι μόλις 4
Αστυνομικοί δεν μπορούσαν να πραγματοποιήσουν με πλήρη επάρκεια τα καθήκοντά
τους λόγω πολλών ελλείψεων και καταστρατηγήσεων των διατάξεων της νομοθεσίας,
πώς προκύπτει ότι έχουν τελέσει πειθαρχικό παράπτωμα και ασκείται σε βάρος τους
πειθαρχική δίωξη και πρέπει να τεθούν σε διαθεσιμότητα, κατά τις διατάξεις του
Πειθαρχικού Δικαίου του Π.Δ. 120/2008;
2)Με το να
τεθούν τελικά σε διαθεσιμότητα και να τους αφαιρεθεί ο υπηρεσιακός οπλισμός
τους και το υπηρεσιακό δελτίο ταυτότητας, τότε πώς θα μπορέσουν, σύμφωνα με την
παράγραφο 2 του άρθρου 172 Π.Κ. να συμβάλλουν και με δικές τους προσπάθειες
στην ανεύρεση και σύλληψη του δράστη της απόδρασης, ώστε να μείνουν ποινικά
ατιμώρητοι; Εξυπηρετεί αυτή η διαδικασία και απόφαση της Διοίκησης το Δημόσιο
Συμφέρον, θέτοντας 4 Αστυνομικούς, εκτός υπηρεσίας;
3)Μόνο οι 4
χαμηλόβαθμοι Αστυνομικοί της νυχτερινής βάρδιας ευθύνονται για το ανωτέρω
συμβάν; Δεν έχουν ευθύνη οι αρμόδιοι Αξιωματικοί της Διοίκησης που είναι
υπεύθυνοι για τη λειτουργία των κρατητηρίων του Αστυνομικού Μεγάρου
Θεσσαλονίκης; Η φυσική και πολιτική ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας δεν φέρει
καμία ευθύνη; Είχαν γίνει όλοι οι απαραίτητοι έλεγχοι; Είχαν, τελικά,
διασφαλιστεί με κάθε μέσο οι συνάδελφοί μας, για να μπορούν, και αυτοί με τη
σειρά τους, να διασφαλίσουν πλήρως τους κρατουμένους;
4)Γιατί δεν
εφαρμόζεται ο νόμος, προς κάθε κατεύθυνση, αφού το σχετικό έγγραφο της
Εισαγγελίας για τον ανωτέρω δράστη, αναγράφει ρητά και διατάζει το αρμόδιο
Σωφρονιστικό Κατάστημα να παραλάβει αμέσως τον κρατούμενο και όχι βέβαια την
Ελληνική Αστυνομία; Δεν έχει τελεστεί αυτεπάγγελτο ποινικό αδίκημα από τους
αρμόδιους λειτουργούς του Σωφρονιστικού Καταστήματος;
