Προ έτους περίπου, η ΠΟΑΣΥ, σε Γενικό της Συμβούλιο παρουσίασε μελέτη, που εκπόνησε για λογαριασμό της ο δρ Πολιτικών Ασφάλειας κ. Γιώργος ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΗΣ, με αντικείμενο τη μεταρρύθμιση της Ελληνικής Αστυνομίας.
Στη μελέτη αυτή, αφού καταγράφηκαν οι δυσλειτουργίες και οι αδυναμίες του Οργανισμού, τέθηκαν προτάσεις ως βάση διαλόγου, για την μεταρρύθμιση της Αστυνομίας. Παρά τα θετικά δημόσια σχόλια που έγιναν τότε από τον Υπουργό κ. Χρήστο ΠΑΠΟΥΤΣΗ, τον Υφυπουργό κ. Μανόλη ΟΘΩΝΑ, τον Αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ., αλλά και τους εκπροσώπους των Πολιτικών Κομμάτων, χρειάστηκε ένας χρόνος, όχι για να τοποθετηθούν επί της ουσίας της πρότασή μας (αν και θα πρέπει να επισημάνουμε ότι η αναδιάρθρωση της ΕΛ.ΑΣ. περιλαμβάνεται στα προεκλογικά προγράμματα όλων των κομμάτων), αλλά για να κινήσουν τις σχετικές διαδικασίες με την προκήρυξη ανοιχτού διαγωνισμού (χρηματοδοτείτε μέσω ΕΣΠΑ) ώστε να ανατεθεί τελικά σε ειδικό μελετητή το έργο με τίτλο «Αναδιάρθρωση ΕΛ.ΑΣ.».
Ένα χρόνο μετά, διαπιστώνει κανείς ότι η συγκεκριμένη μελέτη δεν έχει τύχει της αναμενόμενης αντιμετώπισης ή αν έχει τύχει και έχει προβληματίσει Πρωτοβάθμιες Οργανώσεις και ατομικά κάποιους συναδέλφους, δεν έχει αναδειχθεί ο προβληματισμός τους, προφανώς όχι με ευθύνη της Ομοσπονδίας. Κατά την άποψή μου, όχι μόνον δεν υπήρξαν σχόλια, παρατηρήσεις ή και επικρίσεις αν θέλετε στις προτάσεις αυτές, αλλά απεναντίας συνεχίσαμε να ζητάμε νέες Υπηρεσίες είτε να μην μας προβληματίζει τι σκοπιμότητες εξυπηρετεί η ευκολία με την οποία ιδρύονται νέες, ζητάμε δύναμη στον νομό μας και οχήματα στην διεύθυνση μας εγκλωβιζόμενοι και εμείς στην λογική της τρέχουσας διαχείρισης των οξυμμένων προβλημάτων και των όποιων καταστάσεων, χωρίς να εκφράζουμε την ανάγκη ανατροπής αντιλήψεων και πρακτικών και επιτέλους την επιτάχυνση των διαδικασιών της μεταρρύθμισης.
Να μη λησμονούμε, επίσης, ότι ένα χρόνο μετά, το επώδυνο νέο μνημόνιο επέβαλε την αναλογία στις προσλήψεις 1 προς 5, από το τρέχον έτος. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι η αποχώρηση των 1.100 περίπου συναδέλφων μας το 2011, θα καλυφθεί με προσλήψεις μόλις 205 ατόμων είτε αστυνομικών, είτε ειδικών φρουρών, είτε συνοριακών φυλάκων. Επέβαλε όμως λίγο αόριστα αλήθεια και την συρρίκνωση Υπηρεσιών και δομών του Δημόσιου τομέα, την κατάργηση των κενών οργανικών θέσεων, κατεύθυνση στην οποία είτε διαφωνεί κανείς είτε συμφωνεί, πρέπει να εξεταστεί.
Η πρόσφατη ανακοίνωση του Αρχηγείου για τα στατιστικά στοιχεία της εγκληματικότητας, παρά τις όποιες διαφοροποιήσεις υπάρχουν είτε στην ανάγνωση των αριθμών είτε στην αποδοχή των, τόσο από εκπροσώπους της φυσικής ηγεσίας όσο και από συνδικαλιστικά στελέχη, αναδεικνύουν ότι η μικροεγκληματικότητα στην χώρα μας, η εγκληματικότητα εκείνη δηλαδή που δημιουργεί το αίσθημα ανασφάλειας, δεν έχει αντιμετωπιστεί επαρκώς. Παράλληλα καταγράφεται η αύξηση (πανευρωπαϊκή πρωτιά) των ιδιωτικών εταιρειών ασφαλείας όπως άλλωστε και των εργαζόμενων σε αυτές, που καταδεικνύουν το γενικευμένο έλλειμμα που νοιώθει ο πολίτης στην ασφάλεια του.
Αν συνεκτιμήσουμε όλα τα προαναφερόμενα εύκολα καταλήγουμε, σε αυτό που κάθε πολίτης βλέπει. Το σημερινό μοντέλο λειτουργίας της ΕΛ.ΑΣ., όπως έχει διαμορφωθεί τις τελευταίες δεκαετίες και συνεχίζει να λειτουργεί σήμερα, έχει τελειώσει. Γενικευμένη είναι πλέον η αίσθηση, στους πολίτες και στους Αστυνομικούς, ότι είναι αναγκαίες (από χθες) πλέον οι τομές, οι παρεμβάσεις και οι αλλαγές στην φιλοσοφία της λειτουργίας, στη δομή, στην διάρθρωση των Υπηρεσιών της ΕΛ.ΑΣ. Αλλαγές που έστω και καθυστερημένα πρέπει να γίνουν ώστε να μην απαξιωθεί πλήρως ο Οργανισμός μας και σε αντίθεση με την άποψη που κυριαρχεί σήμερα στα ηγετικά κλιμάκια ότι είναι προτιμότερο «στις σημερινές οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες να μην επιχειρηθεί η ουσιαστική αναδιάρθρωση».
Κάτω από την πίεση της γενικευμένης αίσθησης ανάγκης αλλαγών, οι παρεμβάσεις που γίνονται είναι αποσπασματικές και εξαντλούνται στην προσθήκη νέων Υπηρεσιών που στηρίζονται για μικρό χρονικό διάστημα όπως π.χ. η λειτουργία της ομάδας ΔΕΛΤΑ και ακολούθως της ΔΙΑΣ, που λειτούργησαν με σαφές πλαίσιο και προσανατολισμό και στην συνέχεια απαξιώθηκαν.
Δεν έχουμε την αυταπάτη ότι είναι εύκολη η διαδικασία της μεταρρύθμισης. Η υλοποίηση των όποιων αλλαγών είναι δύσκολη και μάλιστα σε μια εποχή έλλειψης πόρων. Όμως οι αλλαγές δεν μπορούν να γίνουν με τους βραδείς ρυθμούς που έχουμε ως λαός συνηθίσει και μάλιστα όταν θα πρέπει παράλληλα να συνεχίσει την απρόσκοπτη λειτουργία της η ΕΛ.ΑΣ.
Η μεταρρύθμιση της ΕΛΑΣ είναι μια πράξη που πρέπει να γίνεται διαρκώς μέσα στον χρόνο ώστε να μπορεί να προσαρμόζεται στις εκάστοτε ανάγκες της κοινωνίας. Ας ξεκινήσουμε επιτέλους.
Αντιπρόεδρος Οικονομικών ΠΟΑΣΥ
ΖΑΧΑΡΙΟΥΔΑΚΗΣ Αντώνης
Στη μελέτη αυτή, αφού καταγράφηκαν οι δυσλειτουργίες και οι αδυναμίες του Οργανισμού, τέθηκαν προτάσεις ως βάση διαλόγου, για την μεταρρύθμιση της Αστυνομίας. Παρά τα θετικά δημόσια σχόλια που έγιναν τότε από τον Υπουργό κ. Χρήστο ΠΑΠΟΥΤΣΗ, τον Υφυπουργό κ. Μανόλη ΟΘΩΝΑ, τον Αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ., αλλά και τους εκπροσώπους των Πολιτικών Κομμάτων, χρειάστηκε ένας χρόνος, όχι για να τοποθετηθούν επί της ουσίας της πρότασή μας (αν και θα πρέπει να επισημάνουμε ότι η αναδιάρθρωση της ΕΛ.ΑΣ. περιλαμβάνεται στα προεκλογικά προγράμματα όλων των κομμάτων), αλλά για να κινήσουν τις σχετικές διαδικασίες με την προκήρυξη ανοιχτού διαγωνισμού (χρηματοδοτείτε μέσω ΕΣΠΑ) ώστε να ανατεθεί τελικά σε ειδικό μελετητή το έργο με τίτλο «Αναδιάρθρωση ΕΛ.ΑΣ.».
Ένα χρόνο μετά, διαπιστώνει κανείς ότι η συγκεκριμένη μελέτη δεν έχει τύχει της αναμενόμενης αντιμετώπισης ή αν έχει τύχει και έχει προβληματίσει Πρωτοβάθμιες Οργανώσεις και ατομικά κάποιους συναδέλφους, δεν έχει αναδειχθεί ο προβληματισμός τους, προφανώς όχι με ευθύνη της Ομοσπονδίας. Κατά την άποψή μου, όχι μόνον δεν υπήρξαν σχόλια, παρατηρήσεις ή και επικρίσεις αν θέλετε στις προτάσεις αυτές, αλλά απεναντίας συνεχίσαμε να ζητάμε νέες Υπηρεσίες είτε να μην μας προβληματίζει τι σκοπιμότητες εξυπηρετεί η ευκολία με την οποία ιδρύονται νέες, ζητάμε δύναμη στον νομό μας και οχήματα στην διεύθυνση μας εγκλωβιζόμενοι και εμείς στην λογική της τρέχουσας διαχείρισης των οξυμμένων προβλημάτων και των όποιων καταστάσεων, χωρίς να εκφράζουμε την ανάγκη ανατροπής αντιλήψεων και πρακτικών και επιτέλους την επιτάχυνση των διαδικασιών της μεταρρύθμισης.
Να μη λησμονούμε, επίσης, ότι ένα χρόνο μετά, το επώδυνο νέο μνημόνιο επέβαλε την αναλογία στις προσλήψεις 1 προς 5, από το τρέχον έτος. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι η αποχώρηση των 1.100 περίπου συναδέλφων μας το 2011, θα καλυφθεί με προσλήψεις μόλις 205 ατόμων είτε αστυνομικών, είτε ειδικών φρουρών, είτε συνοριακών φυλάκων. Επέβαλε όμως λίγο αόριστα αλήθεια και την συρρίκνωση Υπηρεσιών και δομών του Δημόσιου τομέα, την κατάργηση των κενών οργανικών θέσεων, κατεύθυνση στην οποία είτε διαφωνεί κανείς είτε συμφωνεί, πρέπει να εξεταστεί.
Η πρόσφατη ανακοίνωση του Αρχηγείου για τα στατιστικά στοιχεία της εγκληματικότητας, παρά τις όποιες διαφοροποιήσεις υπάρχουν είτε στην ανάγνωση των αριθμών είτε στην αποδοχή των, τόσο από εκπροσώπους της φυσικής ηγεσίας όσο και από συνδικαλιστικά στελέχη, αναδεικνύουν ότι η μικροεγκληματικότητα στην χώρα μας, η εγκληματικότητα εκείνη δηλαδή που δημιουργεί το αίσθημα ανασφάλειας, δεν έχει αντιμετωπιστεί επαρκώς. Παράλληλα καταγράφεται η αύξηση (πανευρωπαϊκή πρωτιά) των ιδιωτικών εταιρειών ασφαλείας όπως άλλωστε και των εργαζόμενων σε αυτές, που καταδεικνύουν το γενικευμένο έλλειμμα που νοιώθει ο πολίτης στην ασφάλεια του.
Αν συνεκτιμήσουμε όλα τα προαναφερόμενα εύκολα καταλήγουμε, σε αυτό που κάθε πολίτης βλέπει. Το σημερινό μοντέλο λειτουργίας της ΕΛ.ΑΣ., όπως έχει διαμορφωθεί τις τελευταίες δεκαετίες και συνεχίζει να λειτουργεί σήμερα, έχει τελειώσει. Γενικευμένη είναι πλέον η αίσθηση, στους πολίτες και στους Αστυνομικούς, ότι είναι αναγκαίες (από χθες) πλέον οι τομές, οι παρεμβάσεις και οι αλλαγές στην φιλοσοφία της λειτουργίας, στη δομή, στην διάρθρωση των Υπηρεσιών της ΕΛ.ΑΣ. Αλλαγές που έστω και καθυστερημένα πρέπει να γίνουν ώστε να μην απαξιωθεί πλήρως ο Οργανισμός μας και σε αντίθεση με την άποψη που κυριαρχεί σήμερα στα ηγετικά κλιμάκια ότι είναι προτιμότερο «στις σημερινές οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες να μην επιχειρηθεί η ουσιαστική αναδιάρθρωση».
Κάτω από την πίεση της γενικευμένης αίσθησης ανάγκης αλλαγών, οι παρεμβάσεις που γίνονται είναι αποσπασματικές και εξαντλούνται στην προσθήκη νέων Υπηρεσιών που στηρίζονται για μικρό χρονικό διάστημα όπως π.χ. η λειτουργία της ομάδας ΔΕΛΤΑ και ακολούθως της ΔΙΑΣ, που λειτούργησαν με σαφές πλαίσιο και προσανατολισμό και στην συνέχεια απαξιώθηκαν.
Δεν έχουμε την αυταπάτη ότι είναι εύκολη η διαδικασία της μεταρρύθμισης. Η υλοποίηση των όποιων αλλαγών είναι δύσκολη και μάλιστα σε μια εποχή έλλειψης πόρων. Όμως οι αλλαγές δεν μπορούν να γίνουν με τους βραδείς ρυθμούς που έχουμε ως λαός συνηθίσει και μάλιστα όταν θα πρέπει παράλληλα να συνεχίσει την απρόσκοπτη λειτουργία της η ΕΛ.ΑΣ.
Η μεταρρύθμιση της ΕΛΑΣ είναι μια πράξη που πρέπει να γίνεται διαρκώς μέσα στον χρόνο ώστε να μπορεί να προσαρμόζεται στις εκάστοτε ανάγκες της κοινωνίας. Ας ξεκινήσουμε επιτέλους.
Αντιπρόεδρος Οικονομικών ΠΟΑΣΥ
ΖΑΧΑΡΙΟΥΔΑΚΗΣ Αντώνης