Μη μου τους Υπουργούς … τάραττε !!!!!
Το άρθρο αυτό το γράφω με αφορμή τα επεισόδια που συνέβησαν στην Αθήνα στις 11-5-2011 στη γενική απεργία και στις μετέπειτα δηλώσεις του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη.
Τα γεγονότα αυτά αμαύρωσαν και σπίλωσαν όλο το έργο της Αστυνομίας που το τελευταίο διάστημα με τις πολλές επιτυχίες της, είχε καταφέρει να ανακτήσει το χαμένο έδαφος και να κερδίσει την κοινή γνώμη και την εμπιστοσύνη των πολιτών.
Θέλουμε να καταδικάσουμε με κατηγορηματικό τρόπο τις περιττές πράξεις βίας και ξυλοδαρμού από συναδέρφους της Υ.Α.Τ., διαδηλωτών – κουκουλοφόρων – αντιεξουσιαστών.
Όλοι έχουν το δικαίωμα σε μια ελεύθερη και δημοκρατική χώρα να διαδηλώνουν ελεύθερα και να εκφράζουν με τον τρόπο αυτό την αντίθεσή τους προς την κυβέρνηση για ότι τους αφορά (οικονομικά, εργασιακά και άλλα μέτρα).
Δυστυχώς όμως, στην προκειμένη περίπτωση η καταδίκη για τα επεισόδια υπήρξε μονομερώς μόνο για την Αστυνομία και κυρίως κατά των Αστυνομικών που υπηρετούν στην Διεύθυνση Αστυνομικών Επιχειρήσεων (ΜΑΤ – ΥΜΕΤ). Πολλά ακούστηκαν για την εκπαίδευσή τους, για την διαδικασία κάτω από την οποία μετατίθενται σ’ αυτήν την υπηρεσία και αν θα έπρεπε να περνάνε από ψυχολογικά τεστ προκειμένου να μπορούν να διαχειρίζονται τέτοιες καταστάσεις θυμού – μίσους. Υπήρξαν ειδήμονες επί των θεμάτων βίας και εγκληματικότητας όπου και αυτή τη φορά αντί να ηρεμήσουν τα πνεύματα, έριχναν λάδι στη φωτιά με τις δηλώσεις τους.
Δημοσιογράφοι και Πολιτικοί δε μπόρεσαν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων που επίτασσε το γενικό κλίμα των ημερών (ανθρωποκτονία 44χρονου ημεδαπού κάτω από το σπίτι του στο κέντρο της Αθήνας). Είχαμε δηλώσεις από τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη ο οποίος έφτασε στο σημείο να χαρακτηρίσει τα σώματα ασφαλείας ότι διακατέχονται από έλλειψη δημοκρατικότητας.
Ο πρώτος που ευθύνεται για την ανωτέρω κατάσταση είναι ο ίδιος ο Υπουργός, διότι κανείς δεν αναρωτήθηκε πως Αστυνομικοί 20 και 25 ετών έφτασαν στο σημείο αυτό έκρηξης θυμού και οργής. Η σωματική και ψυχική βία που υφίστανται κάθε μέρα προσπαθώντας να φέρουν σε πέρας την επικίνδυνη αποστολή τους, από την Διοίκηση, δεν έχει όρια. Η υπερ-εργασία πέραν του 8ώρου, η απασχόληση σε πάρεργα, όπως η Κερατέα, όπου οι συνάδερφοι καλούνταν να παίξουν το ρόλο του θεματοφύλακα για ένα ανίκανο κράτος που δε μπορούσε να λύσει το συγκεκριμένο ζήτημα, η εργασία στα γήπεδα και οι διάφορες άλλες απασχολήσεις όπως πορείες και διαδηλώσεις. Όλα τα ανωτέρω, ο Υπουργός τα γνώριζε αλλά δεν έκανε τίποτα προκειμένου να τα λύσει.
Ποιος τελικά είναι ο ηθικός αυτουργός της ανωτέρω κατάστασης;
Ευχόμαστε στο μέλλον να μην υπάρξουν παρόμοια περιστατικά βίας από συναδέρφους αλλά για να γίνει αυτό θα πρέπει η Πολιτεία να δει τον έλληνα Αστυνομικό ως ένα εργαζόμενο και όχι ως ένα αντικείμενο εκμετάλλευσης προκειμένου να καλύψει με την εργασία του, τις αδυναμίες της κάθε κυβέρνησης. Θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα για ανθρώπινο της εργασίας του και για την ηθική και ψυχολογική του στήριξη.
ΣΙΣΚΟΣ Γιώργος
Αντιπρόσωπος Π.Ο.ΑΣ.Υ
Μέλος Α.Σ.Π.Α
